Ақын Мақпал Жұмабай поэзия мен музыканы егіз деп есептейді. Ол бұл дәрісінде неліктен поэзия мен музыканы бір бірімен табыстырғанын түсіндіреді. Оның пайымдауынша, өлең әу бастағы болмысында музыкалы болды. Жер бетінде пайда болған өркениеттердің әдеби тариxы солай дейді. Ақындар өз өлеңдерін әуендетіп айтты. Оны әсерлі жеткізу үшін музыкалық аспап қолданды. Ақын деген ғасырлар бойы біз білетін бүгінгі “қалам мен қағаз ұстаған ақын” бейнесінен өзге болды. Олардың сол замандағы образы төрт элементтен тұрды: сөз, дауыс, музыка, аспап.